Το θέμα μας για τον Νοέμβριο στο Wit & Delight έχει να κάνει με την οικοδόμηση—και τη διατήρηση—της αίσθησης εστίασης. Είναι να λέμε «όχι» πιο συχνά, ώστε να μπορούμε να λέμε «ναι» σε πράγματα που πραγματικά έχουν σημασία. Έχει να κάνει με το να δίνουμε την ενέργειά μας σε πράγματα που επιλέγουμε ενεργά και να αφήνουμε αυτά που δεν κάνουμε.
Ενώ φυσικά δεν είναι πάντα πιθανόν, προσπαθώ να εφαρμόσω αυτή τη νοοτροπία πολύ πιο συχνά στη ζωή μου τελευταία. Αναρωτήθηκα ενεργά τον εαυτό μου, Σε τι να πω όχι; Τι όρια μπορώ να βάλω;
Σήμερα μοιράζομαι μερικούς από τους απτές τρόπους με τους οποίους βρίσκω την εστίαση αυτή τη στιγμή, σε μια πολύ πολυάσχολη εποχή της ζωής μου. Ακόμα κι αν οι παρακάτω πρακτικές δεν ισχύουν *όλες* για εσάς, ελπίζω να βρείτε ακόμα κάποιες προτάσεις που μπορείτε να εφαρμόσετε στη ζωή σας.
5 τρόποι με τους οποίους βρίσκω την εστίαση αυτή τη στιγμή
1. Λιγότερο βιαστικό
Έχω μια βαθιά ριζωμένη τάση να βιαστώ τα πράγματα, ακόμα κι όταν στην πραγματικότητα δεν χρειάζεται να βιάζομαι. Θα περάσω βιαστικά στη διαδικασία της προετοιμασίας, θα περάσω βιαστικά για θελήματα, θα βιαστώ να κόψω λαχανικά — πείτε το, βιάζομαι. Το θέμα είναι ότι στην πραγματικότητα δεν το κάνω θέλω να βιαστείτε —ή να αισθανθείτε την προκύπτουσα αίσθηση καψίματος—ειδικά σε καταστάσεις όπου δεν είναι απαραίτητο. Όταν αισθάνομαι ότι βιάζομαι χωρίς λόγο, προσπαθώ να το σημειώσω, να προσδιορίσω επίτηδες αν είναι πραγματικά απαραίτητο και να επιβραδύνω αν δεν είναι.
2. Λιγότερη τελειότητα
Καθ‘ όλη τη διάρκεια του πρώτου μισού του Νοεμβρίου, τουλάχιστον ένα άτομο στο νοικοκυριό μας έχει αρρωστήσει με κάποιο είδος δυσάρεστου ιού (όχι με COVID, ευτυχώς!). Μας έχει επηρεάσει όλους και με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι κάποια πράγματα πρέπει να δώσουν. Εξαιτίας αυτού, έχουμε συγκεντρωθεί λιγότερο σε πράγματα που πρέπει να είναι «τέλεια» στο σπίτι μας, ιδιαίτερα πριν πάμε για ύπνο. Ο Τζο και εγώ θα τακτοποιήσουμε λίγο αν χρειαστεί, αλλά διαφορετικά, θα σβήσουμε τα φώτα και θα κοιμηθούμε. Ειδικά σε αυτήν την εποχή της ζωής, η εστίαση στην ποιοτική ξεκούραση ήταν πολύ πιο σημαντική από ένα τέλεια συναρμολογημένο σπίτι.
3. Λιγότερη προσκόλληση στα πράγματα
Τα μαθήματα από το πάγωμα των δαπανών μου εξακολουθούν να υπάρχουν στη ζωή μου, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ρούχα και αξεσουάρ. Τα περισσότερα από τα ψώνια μου γίνονται μέσω Διαδικτύου και ενώ έχω βρει τον εαυτό μου να παραγγέλνει περισσότερα από όσα έκανα νωρίτερα φέτος, έχω βρει επίσης τον εαυτό μου να επιστρέφει περισσότερα. Έχω γίνει πολύ λιγότερο δεμένος με συγκεκριμένα αντικείμενα και πολύ πιο άνετα λέω «όχι» σε πράγματα που δεν είναι για μένα. Έχω επίσης γίνει πιο άνετος με μια πιο αργή διαδικασία αγορών. Η πιο αργή προσέγγιση απαιτεί περισσότερη ενέργεια και χρόνο, αλλά τείνει να οδηγεί σε πράγματα που πραγματικά θέλω και θα φοράω για μεγάλο χρονικό διάστημα.
4. Περισσότερη εστίαση στο παρόν
Αυτή η εστίαση στη λιγότερη προσκόλληση έχει επεκταθεί και πέρα από τις συνήθειες δαπανών μου. Το έχω εφαρμόσει και σε άλλους τομείς της ζωής, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για αποτελέσματα που επιδιώκω ή στόχους που επιδιώκω. Προσπάθησα να κρατήσω αυτά τα πράγματα πολύ ελαφρά, να μην τα περιπλέκω υπερβολικά και να μην μιλώ για αποφάσεις που έχω ήδη πάρει.
Στην καθημερινότητά μου, αυτό που με βοήθησε περισσότερο σε αυτόν τον τομέα είναι η εξάσκηση του ενεργού διαλογισμού—δίνοντας προσοχή σε αυτό που συμβαίνει στην παρούσα στιγμή αντί να ανησυχώ τόσο πολύ για το παρελθόν ή το μέλλον. Το περιπλανώμενο μυαλό μου βρίσκεται στη ρίζα πολλών ανησυχιών μου, γι‘ αυτό είναι τόσο βασικό να εστιάζω στο παρόν.
Στην καθημερινότητά μου, αυτό που με βοήθησε περισσότερο σε αυτόν τον τομέα είναι η εξάσκηση του ενεργού διαλογισμού—δίνοντας προσοχή σε αυτό που συμβαίνει στην παρούσα στιγμή αντί να ανησυχώ τόσο πολύ για το παρελθόν ή το μέλλον.
5. Περισσότερη εμπιστοσύνη
Σκεφτόμουν πρόσφατα την περασμένη Ημέρα των Ευχαριστιών (και γενικά ολόκληρη την περίοδο των διακοπών). Κοιτάζοντας πίσω την περσινή χρονιά, πραγματικά το παράκανα. Ένιωσα ότι έπρεπε να κάνω περισσότερα, περισσότερα, περισσότερα για να κάνω ολόκληρη τη σεζόν ξεχωριστή για την οικογένειά μου και όλους τους άλλους με τους οποίους περνούσαμε χρόνο.
Η πραγματικότητα είναι ότι μπορώ να σχεδιάσω μερικά απλά πράγματα (και να ζητήσω βοήθεια από άλλους) και η εμπειρία που θα προκύψει θα είναι απόλυτα απολαυστική από μόνη της. Μπορώ να εμπιστευτώ τη διαδικασία, να εμπιστευτώ τον εαυτό μου και να εμπιστευτώ ότι ό,τι κι αν επιλέξουμε να επικεντρωθούμε σε αυτήν την πολυάσχολη περίοδο της ζωής θα είναι αρκετό.
Η Κέιτ αυτή τη στιγμή μαθαίνει να παίζει το γιουκαλίλι, προς απόγνωση του συζύγου, των παιδιών και των σκύλων της. Ακολουθήστε την στο Instagram στο @witandelight_.
