Ελάτε μαζί μας στο Νάσβιλ για το NCSS 2023

10
Ελάτε μαζί μας στο Νάσβιλ για το NCSS 2023

Ανυπομονούμε για το Συνέδριο του Εθνικού Συνασπισμού για τις Κοινωνικές Σπουδές 2023 στο Νάσβιλ στις 1 και 2 Δεκεμβρίου.

Το Zinn Education Project θα προσφέρει διαδραστικά εργαστήρια και εκθέματα.

Περαιτέρω παρακάτω μοιραζόμαστε επίσης πόρους για την ιστορία των ανθρώπων του Νάσβιλ.

Εργαστήρια και Κεντρικοί Ομιλητές

Οι κύριοι ομιλητές του συνεδρίου περιλαμβάνουν Κάρολ Άντερσον και Isabel Wilkerson.

Η ομάδα μας θα προσφέρει τα παρακάτω εργαστήρια.

Γέννηση των συνόρων του Μεξικού

Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2023

10:40 π.μ.-11:40 π.μ. | Αίθουσα 207Α

Διαμαρτυρίες αγωγών: Βάζοντας την Κλιματική Πολιτική Ανυπακοή στο πρόγραμμα σπουδών

Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2023

13:55-14:55 | Δωμάτιο 110Β

Lives in Our Lineage: Teaching Oral History Methods

Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2023

13:55-14:55 | Δωμάτιο 202Β

Rosa Parks: Teaching Against Myths and Misconceptions

Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2023

16:15-17:15 | Αίθουσα 204

Διδασκαλία Αποζημιώσεων

Σάββατο 2 Δεκεμβρίου

8:15 π.μ.-8:45 π.μ. | Δωμάτιο 208Β

Διδασκαλία για την Κλιματική Δικαιοσύνη μέσα από Ιστορίες Κρίσης και Πιθανότητας

Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2023

11:20 π.μ.-12:20 μ.μ. | Δωμάτιο 105Β

Teaching Voices of a People’s History of the United States in the 21st Century: Documents of Hope and Resistance and Why It Matters

Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2023

11:20 π.μ.-12:20 μ.μ. | Grand Ballroom B

Το πάρτι του Μαύρου Πάνθηρα για το οποίο δεν μάθατε ποτέ στο σχολείο

Σάββατο 2 Δεκεμβρίου

15:40-16:40 | Αίθουσα 207Α


Εκθεμα

Αναζητήστε το Zinn Education Project στην είσοδο του εκθεσιακού χώρου (περίπτερα 100 και 102) για να μάθετε για τα μαθήματα ιστορίας του λαού μας, την εκστρατεία για την κλιματική κρίση, την αναφορά Ανασυγκρότησης και Teaching for Black Lives ομάδες μελέτης. Δείτε γειτονικά εκθέματα από το Colored Conventions Project και το Seven Stories Press στο περίπτερο 104.

Λαϊκή Ιστορία του Νάσβιλ

Για να μάθουμε για τη φετινή συνεδριακή πόλη, διαβάζουμε Θα σε πάω εκεί: Εξερευνώντας τους ιστότοπους κοινωνικής δικαιοσύνης του Νάσβιλ, που επιμελήθηκαν οι Amie Thurber και Learotha Williams. ο Σκηνή του Νάσβιλ σημειώνει ότι,

Κατά την επιλογή των συμμετοχών, υπήρχαν τρία κριτήρια [for I’ll Take You There]: «ιστότοποι που αμφισβητούν την έλλειψη ή την παραπληροφόρηση. τοποθεσίες που αποκαλύπτουν προνόμια ή κυριαρχία· και τοποθεσίες που γιορτάζουν την πολιτιστική αντίσταση, την ανθεκτικότητα και τη δημιουργικότητα». Το αποτέλεσμα είναι περίπλοκο και ποικίλο.

. . . Πολλά λήμματα εξετάζουν κριτικά τις ιστορίες γνωστών σημείων. Στο «Mansker Station», ο Thurber σκέφτεται ότι «για τους λευκούς αποίκους, Σταθμός Mansker αντιπροσώπευε ένα καταφύγιο και ασφάλεια. Για τους αυτόχθονες κατοίκους της περιοχής, αντιπροσώπευε την βαθύτερη απειλή για την κυριαρχία τους και τη συνέχιση της ύπαρξής τους στη γη που είχαν αποκαλέσει πατρίδα για γενιές».

Η καταχώρηση «Aaittafama’ Archaeological Park» σημειώνει ότι η Old Hickory Boulevard στρώθηκε πάνω από ιερούς ταφικούς χώρους των ιθαγενών. Η ενότητα “Downtown” παρουσιάζει την ιστορία του Μαύρος πάτος, ένα «κέντρο αφροαμερικανικής εκπαίδευσης, πολιτισμού και επιχειρήσεων στο Νάσβιλ». Παρά τον σημαντικό αντίκτυπό του στο κέντρο του Νάσβιλ, τα έργα «αναζωογόνησης» ισοπέδωσαν το Black Bottom.

Συνιστούμε επίσης:

Έξωση!: Ο Αγώνας για το Δικαίωμα της Ψήφου ένα εικονογραφημένο βιβλίο της Άλις Φέι Ντάνκαν για το τι συνέβη με τους μαύρους μετόχους στην κομητεία Φαγιέτ του Τενεσί, όταν προσπάθησαν να ασκήσουν το δικαίωμά τους να εγγραφούν για να ψηφίσουν στα τέλη της δεκαετίας του 1950.

Η λευκή αντίδραση ήταν βάναυση. Οι μαύροι που προσπάθησαν να εγγραφούν «απαγορευόταν από το να αγοράζουν είδη παντοπωλείου ή βενζίνη και να λαμβάνουν τραπεζικά δάνεια και ιατρικές υπηρεσίες στην περιοχή». Έδιωξαν από τις παράγκες των μετόχων τους.

Δύο από τους λίγους μαύρους αγρότες που κατείχαν γη παρείχαν χώρο στους άστεγους μετόχους να ζήσουν σε σκηνές ενώ οργανώθηκαν για να υπερασπιστούν το δικαίωμα ψήφου τους.

People’s Plaza: Εξήντα δύο ημέρες μη βίαιης αντίστασης του Τζάστιν Τζόουνς με πρόλογο του Αιδ. William J. Barber. Η Learotha Williams Jr εξηγεί, «Ο Jones περιγράφει την επιβολή του νόμου, τη Συνέλευση της Πολιτείας του Τενεσί και τις προσπάθειες του Κυβερνήτη Bill Lee να περιορίσει τα δικαιώματά τους στην Πρώτη και Τέταρτη Τροποποίηση και τον βάναυσο και σκληρό τρόπο με τον οποίο τους φέρθηκαν ενώ κατείχαν δημόσιο χώρο. Οι εξήντα δύο ημέρες σε αυτό το βιβλίο είναι ταυτόχρονα μια αντανάκλαση, μια προσευχή και ένα κατηγορητήριο για την Αμερική στον 21ο αιώνα».

Bir cevap yazın